Экстремизми мазҳабӣ дар Осиёи Ҷанубу Шарқӣ на танҳо ба кишварҳое, ки аксарияти аҳолии мусалмон доранд, балки ба кишварҳое низ таҳдид мекунад, ки аҳолии зиёди ғайримусалмон доранд. Имрўз эътироф накардан мумкин нест, ки ифротгароии динӣ дар минтақаи Осиёи Ҷанубу Шарқӣ авҷ гирифтааст. Дар ин мақола фаъолияти созмонҳои радикалии исломӣ, бахусус Ҷамоаи Исломия, ки дар кишварҳои Осиёи Ҷанубу Шарқӣ ба таври қонунӣ ва ғайриқонунӣ фаъолият мекунанд, баррасӣ мешавад. Ҷамоати Исломӣ бузургтарин ва бонуфузтарин созмони радикалии исломӣ дар Осиёи Ҷанубу Шарқӣ буда, дар баробари “Ал-Ҷамоат-ул-Исломӣ”-и Миср мавқеъ дорад. "Ҷамоаи Исломия" мисли "Ал-Қоида" бо ваҳшоният ва амалҳои ғайриинсонии худ на танҳо дар Осиёи Ҷанубу Шарқӣ, балки дар тамоми ҷаҳон маъруф аст. Чеҳраи ислом дар Осиёи Ҷанубу Шарқӣ аз замони пайдоишаш то имрӯз хеле мадоро ва таҳаммулгаро буд ва фаъолияти Ҷамоаи Исломия дар Осиёи Ҷанубу Шарқӣ боис шуд, ки исломи сулҳпарвар ва таҳаммулгаро ба исломи ифротӣ ва террористӣ рӯ ба рӯ шавад, ки ҳоло онро радикализми исломӣ мегӯянд. Аз ин лиҳоз, омӯзиши ин масъала ва роҳҳои пешгирии он дар Осиёи Ҷанубу Шарқӣ муҳим ва саривақтӣ мебошад.